मलाई आसुको उपहार होइन हासो देउ तिमीले नै भन्थ्यौ
तर आज तिमीले तेही बचन किन फिर्ता लियौ।
झुटा रहेछन तिम्रा त्यी बाचाकशम गयौ डाँडै काटी
आखिर के नै गल्ती थियो र हान्यौ बार्ण मेरो प्रेम माथि।
मैले त जूनी-जुनी माया गर्छु भनी मेरो दिलमा सजाउने गर्थे
एदी धोका दिनु नै थियो भने किन तिम्रो भर पर्थे|
बीछोडका पलहरुले कती चोट दिन्छन तिमी धोकेबाजलाई के नै थाहा हुन्छ र
म त डुब्न लागेको सुर्यको साथी बनिसकेको छु अब तिमीले मेरो नपर्नु भर।
तिमीले साथ छोडेपछी सबै खुशी उडी गयो छैन मनमा बाच्ने रहर
माया गर्छु भनी आखिर किन दियौ बिश्वाश्घातको उपहार।
सकिन मैले बुझ्न तिम्रो मायालाई स्वार्थी रहेछ पैसामा किन्न खोज्यौ
तर म चाहन्न सम्पत्ती तिमीले भने मलाई त्यागी सम्पत्ती नै रोज्यौ।
दिन्छु भन्थ्यौ अन्तिम घडीसम्मा साथ मेरो हात समाएर
तर आज आधा घडीमै छाडि गयौ पराइको डोलिमा हासी-हासी रमाएर।
आसुको धाराले बलेनी भिजेको छ छैनन कोही पुछिदिने कसरी थामु
साथीसङिनिसँग भन्छेउ अरे घिर्णा लाग्छ रे गए भने म तिम्रो सामु।
फूल सोचेको थिए तिमीलाई तर काडा बनी मुटुभित्र घोच्यौ किन
सहेद एही थियो होल मेरो मायाको पारीक्ष्या सकिन पास हुन।
|
|
